دستنا و مشاهیر

علی متقی معروف به علیار از بزرگان روستای دستنا بود.وی 94 سال سن داشته و از 40 سالگی شروع به سرودن شعر کرد. مجموعه اشعارش را در دفتری جمع آوری کرد.و خواستار این بود که این مجموعه بعد از فوتش چاپ و نشر گردد.در زیر به یکی از شعرهای زیبای ایشان اشاره می شود:

با نخوت و غرور نمک به زخم کس مپاش.....با تیغ حرف و فحش مده قلب کس خراش

خاموش گــر کنی تو چـــراغ کسی بزور..........همـچون حبـاب آب مهیــای مرگ باش

غره مشـــو عبث بجوانی و پول و مال .........دنیــا کشیـده است برای تو خــط و خال

تا امتحـان کند من و تو را از ره فریـــب........در چا کـــرده ای خود افتـــاد پــور زار

صدها جوان خوشگل و مــردان روزگار.........هر شـب به پای عیش و روز را پس شـکار

ناخواسـته به ریشــه خود تیـشه بزدنـد......بگذاشتند اسب و ثـروت آن قلعه و حصـار

باهوش باش گول مخــور ره راسـت رو...........هـر چه کاشــتی بـه خـدا می کنـی درو

در پیش هست پیری و فرسودگی‌و مرگ.......اعمـال توسـت بر تو چه نیــک و چه بـد

برگ درخــت را به تعمـق نظـــــ‌‌‌‌‌ر نما.............از گــبر و از تعصـــب بی جا بشـــو جدا

منما جفا به خویش که مرگ است درکمین......کــل النفـــس ذائقــه المـوت جـز خدا

ویرانــه های قلــعه خان عبـرت آور است...........منزلــگاه سگان و شغـالان و کفتر است

پاداش ظلــم و جـــور است این چنیــن.........عــدل و عداوت از طـرف حـی داور است

دیــوار خانه ابــوطالـبـها به پاســــت.......این کاخ و قلعه گشته خراب این چه سراست

ایـن در ره اســت مـتقــی از قدرت خدا......کوچـک بودیـم ما و بزرگــی به او سزاست 

سید ابوالقاسم حسینی یکی دیگر از شاعران متعهد روستای دستنا می باشد که به شغل دبیری مشغول هستند.ایشان از حدود دوسالگی به سرودن شعر مبادرت ورزید و گویا مادرش اساس شاعری وی گردیده است.به طوری که خودش می گوید تعداد ابیات شعرهایی که سروده است حدود ده هزار بیت می باشد.از قبیل مثنوی،غزل،ترجیع بند،ترکیب بند،مسمط و دوبیتی.

در شعــر رباعـی چه هنرهـا کردم..............در شعر دو بیتـی و غزل جا کـردم

در مثنـــویم ببـین چه غوغــــا کردم.......دستی بر صاحب سخنـان وا کردم

در فن ســـــخن محنت بی حد بردم......بس خون جگر در ره این فن خوردم

در صنعت اوزان و عــروض افسـردم......گمنـام زمان گشتـــم و از غم مردم

در شعـر ای یـار نـکو نیـــــکو بیـن............گر هست تو را حاصــ دانش آئیـن

در رنـج و عذابــی حسـرت مـی وزند.......تابوده چنـان بوده و باشد چونیـن 

از دیگر شعرا می توان پنجعلی بخشی ن‍ژاد و فرشاد متقی را نام برد.همچنین احمد رضا صفائی از شاعران با استعداد و جوان روستا می باشد که تاکنون شعرهای زیادی را در قالب های متفاوت سروده اند.

×برگرفته از کتاب" تمدن دیرینه چهار محال و بختیاری" با کمی اضافات

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد